خبرها بسیارى از این بازسازى‌ها را در کتاب‌هاى تواریخ پک پذیرایی ترحیم مشهد مکه و کتاب‌هایى که در تاریخ خلفاى مملوکى و عثمانى نگاشته شده است، مى‌قدرت دریافت. ننوشتن این افزوده‌ها آغاز بدان دلیل میباشد که افزون بر آنها توسعه جدى صورت نمى‌گرفته و تنها به نوسازى توجه مى‌شد‌ه‌است. به علاوه، به قدرى خبرها آنها فراوان است که در‌این مختصر قابلیت پرداختن به آنها نیست. کتیبه‌هاى متعددى از این بازسازى‌ها به ویژه به مجال قایتباى، از سلاطین والا مملوکى در قرن نهم هجرى باقى باقی مانده می باشد. موقتی با نگاهى به بناى رواق‌هاى محیط مسجد مى‌قدرت دریافت که معمارى آن به جا مانده بعدازظهر مملوکى و به ویژه زمان عثمانى میباشد.
مسجدالحرام در طی سعودى‌ها
در سال ۱۳۶۸ قمرى، (۱۳۲۸ ش) ملک عبدالعزیز دستورداد تا مسجد را از هر سو توسعه و گسترش دهند. این پیشرفت که از سال ۱۳۷۵ قمرى/۱۳۳۵ ش. استارت شد، مساحت مسجد را تا ۱۶۰۸۶۱ متر رساند. این مقدار مساحت، براى جمعیت نمازگزارى بالغ بر سیصد هزار تن در لحاظ گرفته شد. تعداد درهاى مسجد نیز در این افزایش تا ۶۴ رسید. ملک فهد که در‌پی مرگ برادرش خالد، در سال ۱۴۰۲ ق. /۱۳۶۱ ش. به سلطنت رسید، یکى از کارهاى اساسى خود را رسیدگى به امور حرمین شریفین قرار بخشید. وى به سال ۱۴۰۹ قمرى، تصمیم گرفت، مسجدالحرام را به صورت بى‌سابقه‌اى افزایش دهد و به اصلاح و ترمیم آن و اطرافش بپردازد. این افزایش تا این تاریخ، بیشترین افزایشى بود که در زمان تاریخ مسجدالحرام در‌این مسجد صورت گرفته بود.
افزوده دوم سعودى، به طور عمده در بخش غربى مسجد صورت گرفت و محدوده‌اى به وسعت ۷۶۰۰۰ هزار مترمربع را درین نصیب، به صورت یک مربع در ضلع غربى مسجد بر آن خاطر نشان کرد. دو مناره گران قدر که هر کدام به ارتفاع ۸۹ متر بود، در آن نصیب بنا گردید.
خبرها بسیارى از این بازسازى‌ها را در کتاب‌هاى تواریخ پک پذیرایی ترحیم مشهد مکه و کتاب‌هایى که در تاریخ خلفاى مملوکى و عثمانى نگاشته شده است، مى‌قدرت دریافت. ننوشتن این افزوده‌ها آغاز بدان دلیل میباشد که افزون بر آنها توسعه جدى صورت نمى‌گرفته و تنها به نوسازى توجه مى‌شد‌ه‌است. به علاوه، به قدرى خبرها آنها فراوان است که در‌این مختصر قابلیت پرداختن به آنها نیست. کتیبه‌هاى متعددى از این بازسازى‌ها به ویژه به مجال قایتباى، از سلاطین والا مملوکى در قرن نهم هجرى باقى باقی مانده می باشد. موقتی با نگاهى به بناى رواق‌هاى محیط مسجد مى‌قدرت دریافت که معمارى آن به جا مانده بعدازظهر مملوکى و به ویژه زمان عثمانى میباشد.
مسجدالحرام در طی سعودى‌ها
در سال ۱۳۶۸ قمرى، (۱۳۲۸ ش) ملک عبدالعزیز دستورداد تا مسجد را از هر سو توسعه و گسترش دهند. این پیشرفت که از سال ۱۳۷۵ قمرى/۱۳۳۵ ش. استارت شد، مساحت مسجد را تا ۱۶۰۸۶۱ متر رساند. این مقدار مساحت، براى جمعیت نمازگزارى بالغ بر سیصد هزار تن در لحاظ گرفته شد. تعداد درهاى مسجد نیز در این افزایش تا ۶۴ رسید. ملک فهد که در‌پی مرگ برادرش خالد، در سال ۱۴۰۲ ق. /۱۳۶۱ ش. به سلطنت رسید، یکى از کارهاى اساسى خود را رسیدگى به امور حرمین شریفین قرار بخشید. وى به سال ۱۴۰۹ قمرى، تصمیم گرفت، مسجدالحرام را به صورت بى‌سابقه‌اى افزایش دهد و به اصلاح و ترمیم آن و اطرافش بپردازد. این افزایش تا این تاریخ، بیشترین افزایشى بود که در زمان تاریخ مسجدالحرام در‌این مسجد صورت گرفته بود.
افزوده دوم سعودى، به طور عمده در بخش غربى مسجد صورت گرفت و محدوده‌اى به وسعت ۷۶۰۰۰ هزار مترمربع را درین نصیب، به صورت یک مربع در ضلع غربى مسجد بر آن خاطر نشان کرد. دو مناره گران قدر که هر کدام به ارتفاع ۸۹ متر بود، در آن نصیب بنا گردید.
مقبره امامزادگان ابراهیم و اسماعیل شهرری